Mga kuwento ni Montie: Ang Gulong

Sa shop ay maraming mga kuwento, karamihan ay nakakatawa at iba naman ay mga patungkol sa trabaho lalo na oras ng overtime. At dahil nga overtime at extrang malaki ang bayad, lahat ay halos di na umuuwi, makapag-overtime lamang.

Ito ang isa sa mga kuwento ukol sa overtime:

Nagsimula ito sa isang tanong ni Ka Mon L:

"Montie,

Joke lang. Alam ko namang sila Celo at Lors Canlas ang magkakasabayan hehehe. Ang natatandaan ko lang ay paborito ka ni Mang Lors noon pag may LN-66 Radar Installation.

Nasaan na nga pala si Mang Lors?

Regards,

MonL"

Ang sagot ni Ka Montie; na aking ka batch mate din ['81 for the record!] at di ka batch nina Ka Nanding o ni Mang Lors o Celo] ay ang mga sumusunod:

"Si Mang Lors? Ewan ko lang, wala na akong balita. Pero meron akong naala-ala at ikekwento ko na lang na parang "Maala-ala mo Kaya".... music maestro..... .

Ang kwentong inyong matutunghayan ay pinamagatang. ... (ewan ko baka recycled na 'to baka naikwento ko na?): [Moderator's note: Walang pikunan, kwento lang ito. Ang mga tauhan dine eh talagang kasama sa kwento at di kathang-isip lamang.]

"Gulong"

"Sa takaw ko sa overtime noong apprentice pa ko, naabutan ako ng malakas na ulan at nagkataon naman na walang masakyan noon kaya kahit na nahihiya ako ay lumapit ako kay Mang Lors.

Mabait naman si Mang Lors at kaagad ay sinabing "walang problema". So, sa madaling salita bumaba na kami ng workshop at pumunta sa may kotse nya. Palibhasa nakaupo na si Mokik sa harap, kaya sa likod ako pumuwesto. Pag-bukas pa lang ng pinto ay nagliparan ang napaka-raming lamok na parang sabik makalabas. Pero dahil nga sa walang masakyan... ok lang.

Ang problema na naman, wala ang upuan sa likod dahil di raw kasya sa trunk yong mga gulong na pinalitan nya, so napilitan akong maupo sa gulong. At dahil sa marami pa ring lamok at sarado ang bintana, pa-salat kong hinanap ang pangbukas, pero wala akong masalat at meron lang na parang turnilyo. Nahalata naman ni Mang Lors at buong alalahaning iniabot sa akin ang vise grip.... iyon daw ang pangbukas dahil nasira na yong pihitan, pero dahil nga sa walang masakyan.... ok lang....

Ini-start ang kotse.... ayaw mag-start... . nalamigan daw... so baba kami ni Mokik para magtulak. Kahit malakas ang ulan tulak kami ni Mokik hanggang sa umabot sa may Mabuhay restaurant at saka pa lang nag-start ang kotse. Pero dahil nga sa walang masakyan.... ok lang....

Sakay uli kami at di ko alam kung pawis o ulan ang ang tumutulo galing sa bumbunan ko. Pagtapat sa may Shop 11... hindi nakita ni Mang Lors ang hump... dineretso... BLAGGGG!!!!
Na-shoot ako sa gitna ng gulong na inuupuan ko, tapos yong isa pang gulong pumatong naman sa hita ko... pero dahil sa wala ngang masakyan... ok lang...

Pagdating sa gate, na-routine check naman ng marine, so baba kami at malakas pa rin ang ulan. After mga 10 minutes na check, go uli. Alam mo ang itsura ko noong bumaba na ko? Alam mo yong sisiw sa balot, ganoon!! Nagbabahing na ako sa pagod at lamig ng lumabas kami ng gate...... Kinabukasan. .....

..........overtime uli ako....."